“This is my Life….”

Daar stond ik…. Vorig jaar september op de stoep van de deeltijdopleiding Social Work. Drie jaar nadat ik was ontslagen bij Vesteda, een commerciële woningbelegger in Maastricht. Na 27 jaar gewerkt te hebben als (jeugd)bibliothecaris en documentaliste bij diverse bedrijven (eigenlijk waren het er maar 3: Bieb Hoensbroek, ABP Heerlen en Vesteda Maastricht) gebeurde in 2011 datgene waar ik altijd bang voor ben geweest: ontslag! Maar gelukkig wel met een mooie Gouden Handdruk die het uiteindelijk mogelijk heeft gemaakt dat ik deze opleiding kan volgen.

Ik ben Marie Thérèse Vock, zit in het 57^ste levensjaar (auw, dat doet pijn!), ben geboren in Zwitserland (Zürich) en heb daar tot mijn 6^e levensjaar gewoond. Verhuisd naar Hoensbroek in 1964. Bibliotheek- en documentatieacademie in Sittard en Tilburg (specialisatie jeugdbibliothecaris) gedaan en daarna zoals hierboven vermeld vnl. gewerkt als documentaliste. Ik woon samen met de liefste man van de wereld (correctie: bijna altijd de liefste man) Peter. Peter heeft uit een eerder huwelijk twee dochters: Martine, 23, en Anne: 25. Ze zijn inmiddels allebei het huis uit. Daarnaast heb ik twee schatten van katten: Koko en Luna. Twee lieve ondeugden die ik niet zou kunnen missen.

Dit jaar loop ik stage bij de (naschoolse) dagbehandeling van Gastenhof in Urmond. Vorig jaar liep ik stage bij Vluchtelingenwerk Sittard-Geleen. Interessant werk maar omdat ik graag in de jeugdzorg wilde werken ben ik op zoek gegaan naar een stageplek waar ik kinderen en jeugdigen mag begeleiden. Heel ander werk dus en toe nu toe super leuk.

In de drie jaar dat ik werkloos was heb ik social media ingezet om weer ‘aan de bak’ te komen. Ik was er rotsvast van overtuigd dat ik wel weer een baan zou krijgen als ik maar hard genoeg mijn best deed en alle middelen in zou zetten die ik ter beschikking had. In die jaren heb ik vooral gebruik gemaakt van LinkedIn om mij te profileren. Je kunt daar  overigens nog altijd mijn oude profiel als documentaliste lezen. Tijd voor een update dus! Het was een frustrerende tijd want die oh zo gewenste baan kwam niet.

Naast een LinkedIn pagina heb ik toen ook een twitter-account aangemaakt maar dat gebruikte ik vooral om hardlopers en hardloopsites te volgen. In november 2006 ben ik lid geworden van de Parelloop, een hardlooporganisatie in Brunssum. Eigenlijk om van het roken af te komen. Dat is uiteindelijk ook gelukt. Ik heb drie halve marathons op mijn naam staan: Eindhoven, Salzburg en Lissabon (die laatste heb ik vnl. gewandeld i.v.m. een blessure). Vraag niet naar de tijden: LSD (Long Slow Distance) maar ik heb ’t toch maar mooi gedaan. Helaas lijkt er nu, i.v.m. met de vele blessures, een einde te zijn gekomen aan mijn hardloopcarrière.

Het lukte het mij dus niet om een baan te krijgen. Om niet stil te blijven zitten, heb ik eerst vrijwilligerswerk gedaan bij Stichting Boeken voor Mensen in Maastricht waar ik boeken uitsorteerde voor goede doelen. Maar ik liep al langer met het idee rond om iets in het sociaal maatschappelijke veld te willen doen. Bij de keuze op de middelbare school had ik al getwijfeld tussen de sociale academie en de bibliotheekacademie. Nu ik werkloos was kreeg ik de gelegenheid om een switch te maken naar social work. Ik ben daarom begonnen met een leergang MWD bij de NCOI. Vanwege de sollicitatieplicht bij de UWV kon ik geen volledige opleiding volgen. Om al in ‘the mood’ te komen heb ik vervolgens vrijwilligerswerk gedaan bij Mondriaan in Heerlen. Het werk en de voldoening en waardering daar bevestigde dat dit het werk is wat ik het liefste wil doen.

In Juli 2014 stopte mijn uitkering en lag de weg open naar hogeschool Zuyd en naar jullie……een fijne groep mensen die mijn leven verrijken en waar ik veel van leer.  

Tot de volgende blog